İmam Mənsur İbn Yunus əl-Buhuti -rahiməhullah- buyurdu:
يعتبر لثبوت السرقة بالإقرار أم يقر بالسرقة مرتين، فلا تثبت بمرة، روي عن علي و به قال ابن أبي ليلى و أبو يوسف و زفر و ابن شبرمة.
و قال عطاء و الثوري و أبو حنيفة و الشافعي و محمد بن الحسن: يقطع باعترافه مرة كحق الآدمي.
“İqrar vasitəsilə oğurluğun sabit olması üçün insanın bunu iki dəfər etiraf etməsi etibara alınır. İnsan bunu bir dəfə etiraf edəcəyi zaman, oğurluq sabit olmayacaq. Həmin məsələ Əlidən rəvayət edilir. Habelə İbn Əbu Leylə, Əbu Yusuf, Zufər və İbn Şibrimə bu görüşü demişlər.
Atə, Səuri, Əbu Hanifə, Şafi` və Muhamməd İbn Həsən demişlər: İnsan haqlarında olduğu kimi bir dəfə etiraf etməsi ilə kəsilir.
و لنا ما روي عن أبي أمية المخزومي أن النبي - صلى الله عليه و سلم- أتي بلص قد اعترف، قال: ما إخالك سرقت؟ قال بلى، قال: فأعاد عليه مرتين، قال: بلى، فأمر به فقطع، رواه أبو داود. و عن علي أنه قال لسارق: سرقت؟ قال نعم، قال: فشهد على نفسه مرتين فقطع، رواه الجوزجاني، و لأنه يتضمن إتلافا فكان من شرطه التكرار كحد الزاني، و يعتبر أيضا أن يذكر في إقراره شروط السرقة من النصاب و الحرز و غير ذلك
“Bizim dəlilimiz: Əbu Umeyyə əl-Məxzumi rəvayət edir ki, Peyğəmbərin -salləllahu aleyhi və səlləm- hüzuruna bir oğrunu gətirdilər. Peyğəmbər dedi: Düşünmürəm ki, oğurluq edəsən?! Adam dedi: Etmişəm! Peyğəmbər iki dəfə həmin sözləri ona təkrarladı, o isə etdiyini dedi. Bundan sonra onun (əli) kəsildi. Hədisi Əbu Davud rəvayət edib. Habelə Əlidən -radıyəllahu anhu- rəvayət edilir ki, o orğuya dedi: Oğurluq etmisən? Adam: Bəli!-dedi. Həmin adam iki dəfə öz əleyhinə şahidlik etdi və onun əli kəsildi. Həmin əsəri əl-Cəuzəcani rəvayət edib. Habelə bu əməl malın tələf edilməsini şamil etdiyi üçün zinakarın hədd cəzasında olduğu kimi onun da, şərtlərindən biri təkrar (sual) olmuşdur. Habelə insanın oğurluq etdiyini iqrar edəcəyi zaman, nisab və malın qorunduğu yerdə olması və digər şeylər kimi oğurluğun şərtlərini qeyd etməsi etibara alınacaq.”
(Əl-Minəhuş şəfiyət:727-728)
