Alləmə İbn Nəccər əl-Futuhi -rahiməhullah- dedi:
المكروه في عرف المتأخرين للتنزيه. يعني أن المتأخرين اصطلحوا على أنهم إذا أطلقوا الكراهة، فمرادهم التنزيه لا التحريم، و إن كان عندهم لا يمتنع أن يطلق على الحرام، لكن قد جرت عادتهم و عرفهم أنهم إذا أطلقوه أرادوا التنزيه لا التحريم،
“Mutəəxxir (son dönəm) hənbəlilərin örfündə məkruh sözü tənzih (əməlin bəyənilməyən olması) üçün istifadə edilir. Yəni mutəəxxir hənbəlilər istilah olaraq kərahət sözünü istifadə etdikləri zaman, onunla haramlığı deyil tənzihi qəsd edirlər. Halbuki onların qatında bu sözün haram üçün istifadə edilməsi mümkünsüz hesab olunmur. Ancaq onların adəti və örfü olaraq həmin sözü istifadə etdikləri zaman, haramlığı deyil tənzihi qəsd edirlər.”
(Şərhul-kəukəbil munir:1/418-419)
